Konie islandzkie, tak jak wszystkie inne konie, potrafią poruszać się trzema tzw. podstawowymi chodami, czyli stępem, kłusem i galopem. Jednak co najciekawsze, oprócz tego potrafią poruszać się jednym dodatkowym, a te najlepsze i najbardziej poszukiwane nawet dwoma dodatkowymi chodami. Są to tölt i inochód. Chody te mają zupełnie naturalny charakter, gdyż można je zaobserwować u źrebiąt stawiających pierwsze kroki po urodzeniu. Jazda w tölcie i inochodzie wymaga od jeźdźca odpowiedniego przygotowania. Jednak to właśnie dzięki tym dodatkowym chodom oraz łatwości w hodowli konie islandzkie cieszą się ogromną popularnością w Europie Zachodniej.
Stęp
Normalnie konie islandzkie najchętniej poruszają się szybkim stępem. Nie powinien on się niczym różnić od stępa typowego dla innych ras. W stępie koń podnosi i opuszcza nogi w następującej kolejności: lewa tylna, lewa przednia, prawa tylna, prawa przednia. Dotyka przy tym ziemi dwiema lub trzema nogami naraz. W efekcie słyszymy w równych odstępach cztery wyraźne uderzenia kopyt o ziemię.
Jak widać na rys. stęp jest chodem czterotaktowym składającym się z ośmiu faz. Wyróżniamy rozłożenie nóg na ziemi po stronie diagonalnej – po przekątnej (2 i 6 faza) na zmianę z lateralną – po jednej stronie (4 i 8 faza).
Gdy w stępie koń zanadto przyspieszy, jego chód może przejść z rytmu czterotaktowego w dwutaktowy, zbliżając się do kłusa lub inochodu. Oczywiście jest to niepożądane.
Kłus
Mimo iż w kłusie na koniu islandzkim przeważnie łatwiej usiedzieć (a tym samym łatwiej jeździć), chód ten wygląda podobnie jak u innych ras. Koń unosi na przemian pary nóg po przekątnej: lewą tylną i prawą przednią, a następnie prawą tylną i lewą przednią. Między jednym a drugim taktem następuje moment zawieszenia, w trakcie którego koń podrzuca do góry całe ciało, by zmienić nogi, dając jeźdźcowi impuls do uniesienia się w siodle. W kłusie kopyta konia wybijają dwutaktowy rytm.
Rys. pokazuje konia w kłusie, jest to chód dwutaktowy, w którym wyróżnić można 4 fazy. Prawidłowy kłus jest zawsze z fazą diagonalną na przemian z momentem, kiedy wszystkie 4 nogi konia są w locie.
Konie islandzkie wykorzystywane do przejażdżek rekreacyjnych często wykształcają tzw. “kłus farmerski” charakteryzujący się stosunkowo krótkim wykrokiem i niskim punktem zawieszenia, co ułatwia jeźdźcom utrzymanie się w siodle i przez to jest niezwykle cenne przy jeździe w terenie. Konie islandzkie wykorzystywane bardziej sportowo do zawodów mogą prezentować bardzo widowiskowy kłus z wysokim wykrokiem.
Galop
Jest to najszybszy chód u wszystkich ras koni. Galop jest ruchem 3-taktowym. Każdy krok w galopie to prawdziwy skok. Pomiędzy odbiciami kopyta konia nie mają kontaktu z ziemią. W trakcie tych skoków koń wyrzuca stale do przodu parę przednich nóg z lewej lub prawej strony (mówimy wtedy odpowiednio o galopie z lewej lub z prawej nogi). Można też używać określenia: galop na prawą rękę, czyli z prawej nogi albo na lewą rękę – z lewej nogi.
25 Comments