Proces budowania mandali jest uświęconym rytuałem. Jest on bardzo żmudny, może trwać kilka dni lub nawet tygodni. Budowanie mandali wykonują wybrani mnisi, którzy przeszli długotrwały okres studiów i pobierania nauk na ten temat, oraz maja odpowiednie predyspozycje artystyczne. Przygotowanie mnicha do tych praktyk trwa około trzech lat. Mandalę przygotowuje się etapami, zazwyczaj w ciągu jedno lub dwutygodniowego odosobnienia. Teksty szczegółowo opisują wymiary mandali, określają z jakiej ziemi i piasku można ją zrobić,z jakiego miejsca można je pobrać a z jakiego nie. Opisują też kolory mandali, jej wygląd, kształt i wzór, a także ceremonie i rytuały, które należy wykonać aby całość zakończyła się są zbudowane od środka na zewnątrz, zaczynają się od punktu centralnego w środku mandali. Mandale bywają budowane dla konkretnego Jidama, a niektóre są czysto geometryczne.
Istotą pudży ogniowej jest wymiana energii pomiędzy dwiema sferami egzystencji. Wymieniamy ją pomiędzy naszą, świecką egzystencją praktykującego, żyjącego w samsarze, we władaniu swoich negatywnych i egoistycznych emocji ( pięciu trucizn ), a tajemnym wymiarem oświeconej świadomości zwanym Nirvaną. Wymiana ta, szczególnie dokonana podczas pełni przynosi nam wiele pożytków, w tym dalsze oczyszczenie efektem jest podniesienie wzajemnych relacji ludzkich, harmonizowanie relacji ludzi z otaczającą ich przestrzenią i energiami pięciu elementów- ziemi, ognia, powietrza, wody i przestrzeni w jakiej zawierają się wszystkie pozostałe energie elementów. Mandalę sypie się w celu harmonizowania energetycznego okolicy, ludzi czy też realcji pomiędzy nimi.
Przygotowanie terenu na jakim będzie się robić mandalę
Mandalę tradycyjnie buduje czterech mnichów, z których każdy pracuje nad jedną z ćwiartek całej mandali. W połowie procesu, każdy mnich otrzymuje asystenta, który pomaga wypełnić kolorami cały rysunek, natomiast mnich-budowniczy mandali kontynuuje prace nad szczegółami i nad konturami całości.
Mandalę tradycyjnie buduje czterech mnichów, z których każdy pracuje nad jedną z ćwiartek całej mandali. W połowie procesu, każdy mnich otrzymuje asystenta, który pomaga wypełnić kolorami cały rysunek, natomiast mnich-budowniczy mandali kontynuuje prace nad szczegółami i nad konturami całości.
Teren na jakim będzie się robić mandalę musi zostać najpierw pobłogosławiony przez lamę. Następnie odprawia się rytuały prosząc lokalne duchy ziemi o możliwość stworzenia takiej mandali, aby one zakłócały one ceremonii sypania jej. Mandala, która ma powstać nie powinna też zakłócać energetycznie okolicy i nie burzyła spokoju lokalnych istot niematerialnych.
Ziemię czy piasek na sypanie mandali bierze się w sposób ceremonialny, najpierw odprawiwszy rytuały prosząc matkę Ziemię i lokalne istoty nie materialne o zgodę na wzięcie ziemi. Należy złożyć ofiary, zmówić modlitwy i wyjaśnić dlaczego bierze się ziemię i że celem nie jest zakłócenie niczyjego spokoju, a jedynie zbudowanie mandali.
Po usypaniu mandali, gdy mnisi wykonają już wielogodzinną pracę i madala jest gotowa, to wówczas niszczy się ją, co jest symbolicznym przejawem nietrwałości. Piękne kolory, precyzyjnie wysypane kształty w przeciągu kilku chwil zostają zniszczone. Białe, żółte czerwone, niebieskie i zielone piaski z jakich tworzy się mandalę zostają zmieszane ze sobą i cała ceremonia zostaje zakończona. Piasek zazwyczaj wysypuje się do lokalnego strumienia lub rzeki, aby oczyścił on te wody, oraz aby nauki Dharmy rozprzestrzeniły się.
Jej efektem jest podniesienie wzajemnych relacji ludzkich, harmonizowanie relacji ludzi z otaczającą ich przestrzenią i energiami pięciu elementów- ziemi, ognia, powietrza, wody i przestrzeni w jakiej zawierają się wszystkie pozostałe energie elementów.
11 Comments